De Papierverslinder verslonden (1)

Jaap en Henk werken samen op een kantoor. En vandaag, woensdag, heerst er een grote spanning op de afdeling. Het bedrijf, of liever gezegd het kwaliteitsmanagementsysteem van het bedrijf, moet namelijk ISO-gecertificeerd worden. Dat betekent serieus papparassen invullen. En tijd is geld, weten de doorgewinterde kantoorheren.

Jaap: “Henk, waar ligt formulier, A-140? Van dat bedrijf, weet je nog wel?
Henk: “Eh, ja dat weet ik nog. Zit in die map daar!”
Henk wijst naar een punt achter Jaap. Jaap draait zich langzaam om in zijn bureaustoel en beziet de afdeling. Opeens schiet hij in een vreemde droomtoestand en ziet hij de wereld als door een cameralens met fish-eye perspectief.
Ergens in zijn achterhoofd hoort hij een sinistere cello zachtjes huilen.

Jaap’s droomperspectief met huilende cello:

Op de afdeling staat alleen een kast. Een hele lange grijze kast. En in die lange grijze kast zit een draak. Een grote, logge draak. Zijn beenderen zijn gemaakt van mappen. Vele mappen. Dikke, zware mappen. Het merg van zijn beenderen zijn formulieren. En één van die formulieren draagt nummer A-140. Van dat bedrijf.

Niet meer!
Voor velen van u klinkt bovenstaand verhaal ongetwijfeld als een beest der herkenning. Papier, papier, papier. Voor Christian Oudenbroek, Algemeen Directeur Brand Compliance, echter niet. Althans, niet meer. Terwijl hij zich toch met ISO-certificeringen bezighoudt, niet de meest papierzuinige industrie. Volgende week leest u hoe, als gevolg van ISO-certificeringen, dikke dossiermonsters zich in razend tempo ontwikkelen over een afdeling en hoe Christian Oudenbroek daaropvolgend de juiste hulp inschakelt. Starring: Weer een draak! Tot volgende week.